| دسته بندی | مهندسی کشاورزی |
| بازدید ها | 4 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 250 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 12 |
فایل لاتین: 11 صفحه
فایل ترجمه: 12 صفحه
مقاله مربوط به سال 2014
گیاه شوره زار، یک گونه ی گیاهی شوری زی برای کشاورزی پایدار در مناطق بیابانی:
عنوان لاتین: Saltgrass, a True Halophytic Plant Species for Sustainable Agriculture in Desert Regions
چکیده:
بیابان زایی مداوم از زمین های قابل کشت به دلیل شهرنشینی ، گرم شدن کره زمین، آب و استفاده از آب‌هایی با درجه شوری کم برای آبیاری، به خصوص در مناطقی که کمبود آب را تجربه کرده‌اند، است. استفاده از آب با درجه شوری کم برای آبیاری، بیشتر در مورد گیاهانی است که با خاک‌های شور و کمبود آب در این مناطق تحت فشار هستند. بنابراین نیاز فوری برای پیداکردن گونه‌های گیاهی مقاوم در برابر شوری یا خشکسالی برای زنده ماندن یا حفظ شدن تحت چنین شرایط سختی، وجود دارد. چون‌که گیاهان بومی تقریبا تحت چنین شرایطی رشد می کنند، و با این تنش ها (یا فشارها) سازگار هستند، آنها بهترین و مناسب ترین انتخاب برای استفاده تحت چنین شرایط سختی هستند. اگر گونه‌های مقاوم در برابر فشار یا تنش، از این گیاهان بومی به طور موفقیت‌آمیزی شناسایی شوند، استفاده از آنها توسط تولیدکنندگان باعث صرفه جویی‌های قابل توجهی در درآمدها خواهد شد و باعث صرفه جویی قابل توجهی در پول کشور خواهد شد. تحقیقات من در دانشگاه آریزونا در مورد گیاهان شوره زار، گونه‌های گیاهی شوری زی، نشان داده است که این گیاه یک مقاومت عالی در برابر شوری و خشکی و یک توان بسیار عالی برای چنین شرایط سخت دارد.
