| دسته بندی | جغرافیا |
| بازدید ها | 5 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 63 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 104 |
فهرست مطالب
جغرافیای تاریخی آذربایجان در دوره صفویه
تقسیمات کشور ایران :
حکومت سیاسی در ایران :
مشاغل و کارهای ایرانی‌ها:
تعیین حدود ایران :
آب و هوا
کشاورزی و زراعت:
زراعت نزد روستائیان آسیا:
زراعت
تاریخ کشاورزی
کشاورزی در ازمنة ماقبل تاریخ :
کشاورزی در عهد باستان :
محصولات باغستانها و میوه‌های رایج در ایران :
آبیاری و کشاورزی
شیوه‌های آبیاری در ایران :
آبیاری بوسیلة قنات :
آبیاری بوسیلة نهرکشی :
بندها و سدها:
مالکیت و نظارت بر شبکه‌های آبیاری:
زنجان
مرند
صوفیان
سیه چشمه
روستای کلخوران:
وصف بین راه قزوین تا ساوه:
وصف کارِری از شهر سلطانیه
وصف تاورنیه از مابین راه اردبیل تا قزوین :
وصف کارِری از کاروانسرای پامچی و شهر صوفیان:
وصف راه مرند تا دهکده کرین یاکذا:
مرند در دوران صفویه :
مرند در دوران صفویه:
کاروانسرای پیام :
کاروان‌سری خواجه نظر:
کرکه یا کرگج
مزارعه
شرط‌های مزارعه:
احکام مزارعه:
علوج و مزارعه :
خراج و مزارعه:
مساقات
مزارعه و مؤاکره :
نظام اکاره یا نظام برزگری :
وضعیت اراضی کشاورزی ایران و آذربایجان
اراضی ایران بطور کلی یعنی اراضی جلگه و دشت ایران به استثناء گیلان و مازندران خشک و شنی بوده و خاک سرخ رنگی دارد و در غالب این دشتها فقط بوته و خار می‌روید ولی اراضی واقع در دره‌ها و دامنه کوه‌ها که غالب دهات و آبادیهای ایران در آن واقع است سرسبز و حاصل‌خیزند در این نقاط با استفاده از آب چشمه‌های دامنه‌های کوه‌ها/ اراضی کشاورزی و باغات را آبیاری می‌کنند زیرا میزان بارندگی در ایران کم است و به امید آب باران نمی‌توان زراعت کرد. زمین‌های زراعتی را ایرانی‌ها بطور خاصی «کردبندی» نموده و در شیارهای آنها شبها آب می‌اندازند تا در آفتاب روز بعد کاملاً مستعد برای رشد و نمو گیاهان شود و برای شخم زدن اراضی کشاورزی معمولاً از گاوآهن استفاده می‌نمایند و در زمین‌های کشاورزی بیشتر برنج و گندم و جو می‌کارند و قسمتی از آنها را هم به کشت ارزن ، عدس ، نخود و لوبیا اختصاص می‌دهند و کشت کنجد در ایران معمول بوده و از دانه‌های آن روغن می‌گیرند که به آن "شیربخت" می‌گویند و در پختن غذاها بکار می‌برند و دهاتی‌ها گاهی آن را مخلوط با دانه‌های دیگر بود داده و می‌خورند و پنبه در همة ایالات ایران کشت می‌شود
