اطلاعات موجود نشان میدهد که استانداردهای مملکتی و رهنمودهای سازمان بهداشت جهانی در مورد آلودگی هایی شغلی و محیطی در اغلب موارد بطور گسترده در مراکز شهری و صنعتی رعایت نمیشوند. با توجه به سرعت رشد شهرها و فقدان نیروی اجرایی کنترل وضعیت آلودگی های محیطی و شغلی، کیفیت زندگی عده ی زیادی از شهرنشینان رو به وخامت گذارده است. از جمله کودکان، سالمندان، مبتلایان به بیماریهای قلبی- تنفسی و به خصوص زنان باردار و جنین آنها از گروههای آسیب پذیر دراثر آلودگیهای زیست محیطی هستند که کمتر مورد توجه قرار گرفته اند.
فلزات از هزاران سال قبل توسط انسان درنواحی مختلف جهان مورد استفاده قرار گرفته اند. گروهی ازفلزات بنام Trace element به میزانهای ماکرو گرم تا میلی گرم برای فعالیتهای بیوشیمیایی بدن ضروری هستند (مانند مس و روی)، اما درهمین حال افزایش غلظت بعضی از آنها به بیش از حد نرمال میتواند در بدن ایجاد سمیت بکند [1]. گروهی دیگر از فلزات دارای نقش شناخت شده ای در بدن انسان نمی باشند (مانند سرب و جیوه) و در غلظت های کم هم میتوانند اثرات سمی از خود نشان بدهند. با وجود اینکه سالهاست عوارض بسیاری از این فلزات شناخته شده است اما در معرض قرار گرفتن با آنها در سطح جوامعه مختلف همچنان ادامه دارد و در بعضی ازجوامعه، بخصوص در کشورهای رو به رشد، میزان آن رو به افزایش نیز بوده است [2].
در مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده شده است که آلودگی محیطی و شغلی با فلزات سنگین در دوران بارداری و شیردهی باعث عقب افتادگی رشد داخل رحمی و کاهش وزن زمان تولد و عقب ماندگی تکاملی در کودکان می شود [3, 4]. با توجه به همبستگی بین سطح فلزات خون مادر، و خون بند ناف و احتمال انتقال آنها از طریق بندناف و شیر مادر به جنین و نوزاد، بررسی سطوح فلزات در هر دو (مادر و کودک) و بررسی ارتباط آنها با حاصل بارداری و فاکتورهای رشد و تکامل نوزادان ضروری بنظر میرسید. در این تحقیق، پژوهشگران بر آن هستند تا ارتباط سطح فلزات سنگین در خون، مو و ادرار در مادران و سطح این فلزات در مو و ادرار کودکان را با رشد جسمی و تکامل رفتاری کودکان در نمونه های ساکن شهر تهران بررسی نمایند و اهمیت مقابله با آلودگیِ فلزات سنگین را به عنوانِ یک مشکل مهم که میتواند سلامت جسمی و تکامل روانی نسل آینده را تهدید کند نشان داده و راهکارهای عملی برای حفاظت آنها از زمان تولد و پس از آنرا ارائه نمایند.
فهرست مطالب